Blog Large Image
18953
paged,page-template,page-template-blog-large-image,page-template-blog-large-image-php,page,page-id-18953,page-child,parent-pageid-1815,paged-6,page-paged-6,stockholm-core-2.4,select-theme-ver-9.6,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_menu_,wpb-js-composer js-comp-ver-7.0,vc_responsive

Lo stufato, piatto tipico della cucina italiana

Italianen hebben net als de meesten van ons ook van die levendige herinneringen aan een thuiskomst waarbij de heerlijke geur van een stoofpot op het vuur je tegemoetkomt.

Een stufato is een stoofschotel die langzaam gegaard wordt in een afgedekte pan. Het woord stufato komt van het woord stufa, dat kachel betekent en verwijst naar de tijd waarin in de kachels nog hout of steenkool werd verbrand om de boerenhuizen te verwarmen. De stufa had naast het verwarmen van het huis ook een tweede functie, die van fornuis.

In grote terracotta of gietijzeren pannen die erop werden geplaatst konden diverse stoofschotels die met aardappels, brood of bonen werden gegeten langzaam urenlang garen terwijl de contadina, de boerin, ondertussen haar andere werk in en om het huis kon doen.

 

Voor een geslaagde stufato di carne, stoofschotel met vlees, is natuurlijk in eerste instantie het soort vlees dat je kiest belangrijk.

Voor de Stuffou Ligure (stuffou is dialect voor stufato), de variant uit Liguria bijvoorbeeld, wordt doorgaans lamsvlees of rundvlees gekozen maar een stufato di carne kan ook worden bereid met wild zoals hertenvlees, wild zwijn of konijn. Ook worden stoofschotels gemaakt met vis of op vegetarische basis, veel groenten zoals courgettes, kool, bonen, venkel kun je immers heel goed stoven. Je kunt er daarnaast voor kiezen om erwtjes, wortelen, champignons, aubergine of zelfs artisjokken aan jouw stoofpot toe te voegen, net wat je maar lekker vindt.

 

Waar moet je aan denken wanneer je dit gerecht wilt gaan maken?

 

Voor een basis stufato di carne kies je het best rundersukade dat gekenmerkt wordt door de zeen die er doorheen loopt waardoor het na het stoven botermals wordt van textuur.

Maak kleine blokjes van maximaal 2,5 cm of vraag van tevoren aan de slager of wildhandelaar om het voor jou in deze afmetingen te snijden.

 

Ook het materiaal waarin je de stoofschotel kookt maakt het verschil. Kies voor een grote braadpan of casserole waarin je alles een paar uur kunt laten garen dan lukt jouw stoofschotel altijd…

 

Koop een mezzaluna (hakmes in de vorm van een half maantje ( luna = maan) om verse kruiden te hakken, dat gaat zoveel makkelijker en je behoudt de aroma’s.

Ik heb er een die ik al jaren gebruik en gekocht heb in Verona bij Soufflé, de fantastische kookwinkel van mijn vriendin Patrizia Messina in het centrum van Verona https://www.facebook.com/Souffle-374767309270804/

Misschien een leuk idee voor een volgende stedentrip?

 

Terug naar onze essentials:

De tijd die je eraan besteedt. Je moet voor deze schotel geen haast hebben. Wanneer je hem een dag van tevoren maakt kunnen alle aroma’s goed intrekken en dat smaakt natuurlijk super lekker wanneer je hem de volgende dag op tafel zet!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dit heb je nodig voor een heerlijke stufato di manzo, stoofpot met sukaderundvlees:

 

Voor 4 personen:

500 gram vlees in blokjes van 2,5 bij 2,5cm, heb je grote eters koop dan iets meer.

(afmeting van de blokjes zeker niet kleiner snijden want het vlees slinkt bij bereiding)

1 teen knoflook

1 ui

4 wortels

2 takjes rozemarijn

Een handjevol tijm

2 laurierblaadjes

1 flinke eetlepel tomatenpuree 

200 ml runderbouillon

½ liter rode wijn.

(Soms kiezen chefs witte wijn voor een stufato, maar zelf kies ik voor bij rundvlees liever voor rood).

stuk of 4 aardappels afhankelijk van de grootte

zout en peper

olijfolie

boter

bloem

 

Haal het vlees op tijd uit de ijskast en laat het op temperatuur komen alvorens je het bakt, minstens een half uur. Bestrooi met peper en zout en haal luchtig door de bloem.

 

Maak 1/5 liter bouillon van 1 selderiestengel, 1 wortel, 1 ui die je 30 minuten laat koken.

 

Ui snijden en kruiden hakken behalve de laurierblaadjes

 

4 aardappels in kleine blokjes hakken

 

Wortels schoonmaken en in stukjes snijden.

 

Verwarm op hoog vuur in de braadpan een flinke scheut olijfolie en voeg een klontje roomboter toe. Wanneer het niet meer bruist voeg je de blokjes sukaderundvlees toe.

Goed rondom goudbruin aanbraden. Is jouw pan niet groot genoeg, doe dit dan in porties, zodat alle blokjes egaal kleuren.

Zet het vuur zachter en voeg de knoflook, de gesneden ui en de kruiden toe, roer door met houten spatel, even laten doorgaren.

 

Tomatenpuree toevoegen.

Voeg de rode wijn toe en zoveel bouillon als nodig is om het vlees net onder te laten staan.

 

Voeg de wortel en de aardappelstukjes toe en de laurierblaadjes.

 

 

Laat de stoofschotel minstens 3 uur stoven op een minimaal vuur, of op een plaatje. Wel of geen deksel erop, daarover verschillen de meningen. Dit hangt ook af van de grootte van jouw braadpan. Deksel op de pan is goed om de aroma’s goed in het gerecht te laten trekken maar je wilt wel dat het wat indikt dus je moet echt af en toe even checken.

Blijft het geheel te vloeibaar? In dat geval de deksel schuin openzetten. Dikt de saus teveel in voeg dan wat extra bouillon toe.

Heel belangrijk is dat het hele stoofproces niet te hard gaat, het vlees mag nooit koken maar suddert zachtjes gaar.

Bedenk dat geduld het succes is van deze cottura lenta! dit langzame kookproces.

Buon appetito!

 

Copyright en foto’s Louise Helsloot MA – De Italiaanse Culturele Salon © 2020

Louise’s Liguria: Albenga best bewaard geheim van Liguria

 

Op zoek naar een vakantiebestemming die geschiedenis, cultuur, cuisine en strandvibes combineert met een vleugje Instagramwaardige momenten?  Hallo Albenga!

Albenga, een gemoedelijke, vriendelijke kuststad in Liguria Ponente, is een favoriet onder Italianen zelf, die er doorgaans in augustus naar toe komen om te ontspannen en te genieten van de zomerzon. Non è cosa sorprendente (dat is niet verwonderlijk), want Albenga heeft veel te bieden.

 

Begin je dag all’italiana (op z’n Italiaans). Haal je ochtendkrant bij een lokale boekenkraam en gun jezelf een cappuccino al fresco (in de buitenlucht) met een brioche (Italiaans zacht, zoet broodje) van de bakker. Neem, voor  je vertrekt nog even een foto van jouw heerlijke ochtend traktatie. Aan de levendige boulevard van Albenga, vind je een scala aan Bagni (strandbars), compleet met ligstoelen en parasols die je kunt huren voor een paar lekkere ontspannen uurtjes zonnen. Kies uit de vangst van de dag voor jouw pranzo (lunch).

 

Maak vervolgens een reis door de tijd in het prachtige centro storico (het historische stadscentrum) van Albenga. Verdwaal in het labyrint van gezellige winkeltjes met boeken, antiek, mode en schoenen.

Fijnproever op zoek is naar een authentieke self-catering ervaring? Ga hier lekker naar de lokale slager, viswinkel of groenteboer, voor het mooiste vlees, verse vis, groenten, fruit en olijfolie.

 

Voor avonturiers en natuurliefhebbers slingeren mountainbikeroutes van Albenga door de omliggende heuvels en bieden kustwandelingen adembenemende panorama’s van de Ligurische Zee. Loop eens de Via Antica Iulia Augusta en geniet van een aantal onvergetelijke uitzichten.

 

Ook de waterbaby’s worden hier niet vergeten! Je  kunt een boot huren om de kust te verkennen of deelnemen aan begeleide bootexcursies. Dagelijkse vaartochtjes vanuit Alassio, op slechts 3 mijl afstand, brengen je naar het Isola Gallinara. Dit eiland dat eigendom is van Albenga, is de perfecte plek voor zwemmen, snorkelen, walvissen  spotten en begeleid scubaduiken.

 

 

Laten we het eens over cultuur hebben: voor literatuur- en muziekliefhebbers organiseert Albenga regelmatig evenementen zoals Dante Alighieri-poëzielezingen, jazz-avonden en popfestivals, die worden gehouden op het prachtige Piazza dei Leoni. Misschien kun je zelfs een vers of twee in het Italiaans leren, of op het podium staan en je talent laten zien!

 

   

Albenga combineert moeiteloos relaxte vibes met historische grandeur. Wandel langs de prachtige lanen omzoomd met oude platanen, passeer klassieke villa’s met kleurrijke exotische tuinen en antieke ijzeren hekken en laat de zoete geur van bougainvillea je omhullen. Maak net als de lokale bevolking een passeggiata (avondwandeling) na het diner en voel de romantische charme van de zomeravonden.

 

In deze stad zijn veel must-sees, wat direct opvalt zijn de torens, daarom staat de stad bekend als la Città delle cento Torri (de stad van de honderd torens).

Hoewel er niet precies honderd van zijn, is het stadsbeeld bezaaid met diverse torens, een bewijs van de rijkdom en macht van adellijke families uit de dertiende eeuw.

 

Foto Pixabay

 

Bezoek de prachtige Cattedrale di San Michele Arcangelo (de kathedraal gewijd aan de aartsengel Michaël), op het Piazza San Michele, midden in het hart van het historische stadscentrum. De imposante campanile (klokkentoren), vormt met de Torre Civica en de klokkentoren van il Municipio (het stadhuis), de iconische Tre Torri (de drie torens), samen het symbool van de stad. De kerk is getuige geweest van het verstrijken van tijd en stijlen, van Romaans tot Gotisch. De gevel is versierd met sculpturen, de monumentale deuren, die dateren uit 1672, verwelkomen bezoekers in een heilige ruimte met schatten als een bijzondere preekstoel en het schilderij La discesa dello Spirito Santo (De afdaling van de Heilige Geest) van de Scuola Genovese uit de XVIe eeuw. In de sacristie ziin antieke manuscripten, koorzang, mis- en gebedenboeken te zien.

Naast deze kathedraal ligt de doopkapel genaamd Battistero Paleocristiano, dit Baptisterium is het oudste christelijke monument in Ligurië, daterend uit de zesde eeuw na Christus.  Stap binnen om verschillende christelijke artefacten te zien, zoals het originele doopvont en een prachtig meerkleurig christelijk mozaïek.

 

Foto Stefan Schweihofer Pixabay

Smalle straatjes leiden je naar de Chiesa di Santa Maria in Fontibus. Deze kerk wordt in historische bronnen voor het eerst vermeld in 1098 als een gebouw van Benedictijner monniken grenzend aan het klooster. Volgens mondelinge overlevering verwijst de toevoeging in Fontibus naar een oude bron met therapeutisch water dat op wonderbaarlijke wijze bewaard is gebleven onder de vroegere pastorie, maar er is geen bewijs van dit verhaal gevonden.

 

Tussen 1612 en 1625 werd de kerk gerestaureerd met behoud van de middeleeuwse toegangsdeuren. In de twintigste eeuw werd het interieur versierd met verguld stucwerk en altaren. Binnen zijn opmerkelijke kunstwerken te zien, waaronder een  marmeren beeld van de Maagd Maria uit 1622 bij het hoofdaltaar, een houten kruisbeeld uit 1638 en het werk la Madonna con I Santi Cosma e Damiano (1639  ) (De Madonna met de heilige Cosmas en Damianus), gemaakt door de Genovese kunstenaar Orazio de Ferrari (1606-1657).

 

Nog een schat aan geschiedenis wacht op je in de verschillende musea in Albenga! Liefhebbers zullen dol zijn op het Museo Navale Romano en het Museo Civico Ingauno, beide gelegen in het 15e-eeuwse Palazzo Peloso Cepolla. Je kunt je er vergapen aan oude wijnamforen uit de eerste eeuw voor Christus, geborgen in 1951 uit een Romeins vrachtschip op de bodem rond het Isola Gallinara, en terracotta vazen en wijnvaten van een ander Romeins schip, ontdekt in de buurt van Diano Marina.

 

Kunstliefhebbers mogen ook het Museo Diocesano niet missen, gelegen in het oude Palazzo Vescovile (het bisschoppelijk paleis). Dit museum toont een schat aan christelijke archeologische vondsten, middeleeuwse schilderijen, Gobelins uit de zestiende-, en scuplturen uit de achttiende eeuw.

 

 

Foto Davide Papalini, CC BY-SA 3.0, Wikimedia Commons

 

 

 

Poster Magiche Trasparenze – I vetri dell’antica Albingaunum

Bezoek ook zeker de permanente tentoonstelling Magiche Trasparenze, I verti dell’antica Albingaunum in Palazzo Oddo, welke een verzameling van meer dan 200 Romeinse artefacten in glas toont die rond Albenga zijn opgegraven.

Topstuk is het beroemde Piatto Blue, een rond kobaltblauw dienblad versierd met twee engelachtige figuren (Putti), verwikkeld in een dans, ter ere van Bacchus, de god van de wijn.

 

Houd je van Italiaans koken, dan is een leuke unieke ervaring een bezoek aan het Museo dell’olio, het olijfoliemuseum, waar je alles te weten komt over de productie van olijfolie, van de pers tot de fles, en zelfs de Frantoio Sommariva, een lokale olijvenperserij en familiebedrijf, kunt bezoeken.

 

Laten we het tot slot nog even hebben over logistiek. Als je, om dit deel van Ligurië te verkennen, aanlkomt per vliegtuig, kun je gebruikmaken van regionale- en sneltreinen die Albenga met diverse andere must-see plaatsen langs de kustlijn verbinden. Voor meer van de gebaande paden af bezoeken aan dorpen in het binnenland zijn lokale busdiensten beschikbaar, maar ze rijden mogelijk niet regelmatig. Om het meeste uit jouw tijd te halen, kun je overwegen een taxi te nemen. Kies je voor openbaar vervoer, onthoud dan dat vertragingen kunnen optreden – maar hey, je bent op vakantie!

 

Dus, waar wacht je nog op? Pak je koffers (vergeet je camera niet!) en maak je klaar om in de rijke cultuur, prachtige landschappen en relaxte vibes van Albenga te duiken. Of je nu een fijnproever, een geschiedenisfanaat, of een strand-en zon genieter bent, Albenga heeft het voor jou.

 

 

Dit artikel is gebaseerd op eigen ervaringen en de culturele en historische informatie van het IAT Albenga, Sala dei Consoli, Torre Civica, Via Pertinace, 36, 17031 SV, Italia.

 

Copyright Louise Helsloot MA – De Italiaanse Culturele Salon © 2020-2023

Foto credits onder afbeeldingen aangegeven, overige foto’s PW © 2019-2023

Louise’s Liguria: De bloeiende erfenis van Sir Thomas Hanbury: verken een botanisch meesterwerk van Italië aan de Riviera!

Dompel jezelf onder in de geschiedenis van een exotische tuin en haar weelderige landschap!

 

Villa Hanbury – Tangopaso Wikimedia Commons

Mijn favoriete tuinen in Ligurië zijn  de Giardini Botanici Hanbury, de Hanbury botanische tuinen, die je vindt in de Corso Montecarlo 43, in La Mortola, in de buurt van Ventimiglia. Deze bijzondere tuinen zijn het levenswerk van Sir Thomas Hanbury (1832-1907).

 

Voor wie die deze Engelse zakenman, tuinliefhebber en filantroop niet kent, hier een stukje geschiedenis:

 

Hanbury ontdekken

Sir Thomas Hanbury reist in 1867 voor het eerst naar de Côte d’Azur. Hij besluit Italië te verkennen, steekt de grens over bij Ventimiglia en wordt betoverd door de prachtige Italiaanse Rivièra, waar hij de verwaarloosde villa van de Italiaanse familie Orengo in de buurt van La Mortola koopt. Samen met zijn broer Daniel begint hij met het renoveren van dit huis en het ontwerpen van zijn botanische tuinen. Om ze te maken, beginnen de broers rozen te planten, geïmporteerd uit kwekerijen in Engeland en Zuid-Frankrijk. Later worden exotische planten, uit Australië, Amerika en Zuid-Afrika, toegevoegd, die de aandacht trekken van internationale plantenhandelaren en wetenschappers.

 

Een horticultureel paradijs

Vanaf 1868, onder de creatieve visie van de Duitse landschapsarchitect Ludwig Winter (1846-1912), ontstaat geleidelijk een van de meest bijzondere tuinen van Europa. Winter verwerkt grote palmsoorten tussen bloemstruiken en creëert zo onbekende en speciale effecten. Dit maakt de tuinen erg populair bij beroemdheden en mensen van adel, die graag hun vakantie doorbrengen aan de Italiaanse Riviera, en zelfs royalty, zoals koningin Victoria.

 

In hetzelfde jaar trouwt Thomas Hanbury met Catherine Aldam Pease (1842-1920), met wie hij vier kinderen krijgt, Cecil, Horace, Daniel en Hilda.

 

Veerkracht en herstel

Tijdens de Eerste Wereldoorlog raken de tuinen en het huis in verval, maar worden gerestaureerd dankzij de inspanningen van Hanbury’s zoon Cecil en zijn vrouw Dorothy. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt de villa bezet door Italiaanse en Duitse troepen en gebombardeerd, verlaten en geplunderd. Na 1945 keert Dorothy met een groep tuinmannen terug naar Italië om het project opnieuw te starten, maar het blijkt te groot voor haar. In 1960 worden de tuinen verkocht aan de Italiaanse staat, vervolgens, vanaf 1962 beheerd door het Istituto degli Studi Ligure, en sinds 1983 zijn een centrum voor wetenschappelijk onderzoek en uitwisseling onder leiding van de Università di Genova.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ervaar de Hanbury Magic

Een verkenning van de Giardini Botanici Hanbury is een ongeëvenaarde zintuiglijke ervaring.

De tuinen zijn trapsgewijs aangelegd rond de villa in de richting van de zee en tonen een uniek tableau van kleuren, vormen en geuren. Wanneer je door dit mediterrane panorama loopt, neem dan lekker de tijd! Geniet van de enorme verscheidenheid aan bijzondere vegetatie; van palmbomen, cipressen, olijf- – citroen- en bananenbomen tot magnolia, bougainvillea, oleander, campanula’s en kruiden zoals tijm, rozemarijn of lavendel.

Naast prachtige vegetatie zijn er vijvers, fonteinen en architectonische decoraties te zien.

Zo langzaamaan naar beneden wandelend, kom je bij een klein café, waar een drankje of een lichte lunch lokt, waarvan je geniet in de koele schaduw van de cipressen en terwijl je je vergaapt aan het prachtige uitzicht op de Middellandse Zee …

 

Conclusie: Che posto da godere appienoWat een plek om intens van te genieten!

De Giardini Botanici Hanbury zijn een plek waar natuur en geschiedenis met elkaar verweven zijn, die je lonken met een onweerstaanbare allure.

Reis naar La Mortola en laat dit buitengewone stukje Italië je hart stelen!

 

Informatie bezoeken tuinen, click hier

Over het bijzondere bezoek van koningin Victoria van Engeland aan de Hanbury tuinen in de lente van 1882 met authentieke foto’s en geschreven in het italiaans en in het Engels, zie:

La Regina Vittoria ai Giardini Hanbury a cura di Alessandro Bartoli con prefazione di Alain Alkann e contributo di Domenico Astengo in: Quaderni degli Amici dei Giardini Botanici Hanbury, nr. 1, Genova, 2015:

https://www.amicigiardinihanbury.com/wp-content/uploads/2018/01/Quaderni-degli-Amici-dei-Giardini-Botanici-Hanbury-n.-1.pdf 

Bron:: Università di Genova – Giardini Botanici Hanbury

Foto’s PW © 2019

Tekst Louise Helsloot MA – De Italiaanse Culturele Salon © 2020-2023

Louise’s Liguria: Dolcedo piccolo borgo medievale

Jk4u59, Public domain, via Wikimedia Commons

Verscholen in het groen van de olijfbomen in de Valle del Prino ligt ca. 10 km vanaf Imperia het middeleeuwse plaatsje  Dolcedo. Twee bergstromen, de “Prino” en de “Rio dei Boschi”, stromen door het centrum en verdelen het in delen verbonden door vijf bruggen.

 

We gaan Dolcedo ontdekken vanaf het monumentale Oratorio di San Lorenzo op de Piazza Don Giovanni Minzoni, die deze stad in het zuidoosten markeert. Van deze kerk, gebouwd in de stijl van de barok, vallen de voorgevel en twee klokkentorens op. De geschiedenis is interessant en gaat terug tot 1497. In dat jaar kwamen de Dominicaanse paters van het klooster van Taggia naar Dolcedo om een eenvoudig huis met een gebedsruimte te bouwen, omdat ze zich wilden wijden aan de ontwikkeling van de olijfcultuur. In de zestiende eeuw breidde hun nederzetting zich uit, maar werd nooit, zoals de bedoeling was, een groot kloostercomplex. Het gebouw zoals we het nu zien is uit de achttiende eeuw. Helaas is de kerk vaak gesloten; alleen geopend voor Palmzondag en speciale gelegenheden.

 

BeWeb © Dolcedo Oratorio di San Lorenzo

Verder slenterend door de caruggi, kleine smalle straatjes, komen wij aan bij de Ponte dei Cavalieri di Malta, een prachtige karakteristieke boogbrug gebouwd in 1292 door een militair-religieuze orde genaamd de “Gerosolomitani”, de “Ridders van San Giovanni di Gerusalemme”, die in 1530 de orde van de “Ridders van Malta” stichtten. Op de brug zie je nog een gravure in marmer uit 1292 en een achtpuntig Maltezer kruis.

Volgens de gemeente Dolcedo is het slechts gedeeltelijk zeker dat het epigram authentiek is. Ik citeer uit hun toeristische gids van Dolcedo, p. 26:

 

During a recent congress held in 1997, the historian F. Cervini raised some doubts with respect to the authenticity of the epigraph reporting the year 1292 for, according to his speech, there exist only few examples of engraved marble dating back to that period. The epigraph might therefore have been engraved at a later stage. He also doubted the authenticity of the cross located on the same bridge, always interpreted as the “signature” of the Knights of Malta. He reiterated that it might have also been engraved later with the aim to turn the bridge into a sacred place. Whatever the historical truth is, it may be affirmed with no margin of doubt that it is an impressive work of art.

 

Ponte dei Cavalieri di Malta © Elisa Giordanengo

Verwonder je over de bijzondere  hoge bouw van de pastel gekleurde huizen die je hier omringen, terwijl je over deze brug loopt.

De altane, de platte overdekte dakterrassen, zijn in vroeger tijden gebruikt voor het drogen van fruit en paddenstoelen.

 

Naast een bijna voelbare sfeer van vervlogen tijden, is er de traditie van het boerenleven die je proeft in Dolcedo.

 

De beste olijfolie gemaakt van de regionale Taggiasca olijf komt uit Dolcedo. Neem een lekker flesje mee van Frantoio Ghiglione, een lokaal familiebedrijf van Giuseppe Ghiglione, dat al sinds 1920 bestaat . Naast olijfolie, olijven en bosjes gedroogde kruiden, authentieke producten die jouw kookkunsten thuis in die van een echte Italiaanse chef doen veranderen, kun je er leuke cadeautjes als olijf-en citroenzeepjes kopen.kopen.

https://www.frantoioghiglione.it/en/oil-mill/

 

Naast de olijventeelt is het weven van sterke stoffen uit eigen gesponnen wol economisch belangrijk geweest voor Dolcedo. Werkkleding gemaakt van deze stof wordt arbasino of arbaxo genoemd. Volgens de legende wordt het al sinds de veertiende eeuw verkocht, waardoor het dorpsplein een levendige plek werd voor marktkooplieden en handelaren die vanuit hun bancarelle, hun kraampjes, ook leer, touw en wijnen verkochten.

Tegenwoordig wordt er in Dolcedo ieder tweede zondag van de maand een antiek en curiosamarkt georganiseerd en één waar je diverse biologische producten kunt kopen.

Daarnaast elke week op woensdag een mercato alimentare met de lekkerste ingrediënten voor lokale gerechten.

 

 

 

     

 

Het leven in Dolcedo is niet altijd voorspoedig geweest; In 1504 veroorzaakte een droogte hongersnood. Met financiële hulp van rijke families begon pater Agostino van Savona in 1505 een pandjeshuis om de armen te helpen. De ruimte onder de boog van het gebouw van Agostino werd een centrum van activiteiten voor liefdadigheid, lokale landbouwproducten zoals olie, groenten en wijn werden uitgedeeld en voor commerciële doeleinden doorverkocht om de lokale economie te helpen.

iStock by Getty Images

Tegenwoordig vind je in dit gebouw het Municipio, het stadhuis, waar de oude maataanduidingen voor olie en wijn nog te zien zijn. Tegenwoordig  organiseert men hier regelmatig antiek- en curiosamarkten, om lekker rond te snuffelen..

 

Wat je ook echt gezien moet hebben voor je vertrek is de Chiesa di San Tomasso in de Via Edmondo de Amicis.

In 1717 begon de Italiaanse architect Giacomo Filippo Marvaldi (1673-1743) aan een langdurige restauratie van deze oorspronkelijk romaanse kerk die in 1738 werd voltooid.

De barokke gevel, zoals we die vandaag de dag kunnen zien, is zijn creatie. De portiek, met aan weerszijden zuilen in zwarte steen, dateert uit de vijftiende eeuw. Het intense blauw van het interieur is majestueus.

 

iStock by Getty Images

Van belang zijn Il Martirio di San Pietro, Het martelaarschap van Sint Pieter”, een schilderij van Gregorio De Ferrari (1647-1726) en andere kunstwerken toegeschreven aan de kunstenaars van de Scuola di Cambiaso en de broers CarregaDaarnaast is er beeldhouwkunst om van te genieten; het beeld van de Madonna del Rosario in hout en de marmeren voorkant van het hoofdaltaar toegeschreven aan de broers Gagini.

Trouwens, voor Italiaanse taalliefhebbers; de uitdrukking Je bent een ongelovige Thomas, verwijzend naar de titel die de apostel verdiende voor zijn twijfels over de opstanding van Christus, staat in Italië bekend als Sei come San Tomasso, Je bent als Sint Thomas.

 

 

 

Wil je nog iets bijzonders op een legendarische plek rond Dolcedo zien? De Capella di Santa Brigida ligt op slechts 15 minuten rijden.

Santa Brigida, was een mystica uit Zweden, geboren in Finsta in 1303 als Brigitta Birgersdotter, dochter van de ridder Birger Persson. Als jong meisje was ze al erg religieus en wilde non worden, maar haar aristocratische familie besloot dat ze op dertienjarige leeftijd zou trouwen met een edelman genaamd Ulf Gudmarsson. Met hem kreeg zij acht kinderen. Samen ging het echtpaar op bedevaart naar Santiago de Compostela, waar Gudmarsson ziek werd en in 1344 overleed. Na zijn dood wijdde Brigitta zich aan de studie van de Schrift en ontving verschillende openbaringen. In 1346 reisde ze naar Roma om de goedkeuring van de paus te krijgen voor een klooster dat ze wilde stichten. Omdat de paus niet in Roma, maar in Avignon verbleef, duurde het tot 1369 voordat haar verzoek werd ingewilligd. Het eerste religieuze centrum werd gecreëerd in Vadsena, Zweden, door het kasteel dat door koning Magnus Erikson aan Brigitta was geschonken om te vormen tot een klooster. Brigitta maakte pelgrimstochten vanuit Milaan, Pavia, Assisi, Napels en Amalfi en preekte zelfs in Jeruzalem. Zij overleed in 1373 in Roma. In 1391 werd ze heilig verklaard door paus Bonifacius IX.

 

© commander-pix CC BY-SA 3.0. Wikimedia Commons.

Er zijn veel legendes over deze Heilige, zoals de volgende op basis waarvan de Capella di Santa Brigida is gebouwd:

 

Op weg naar Roma via Genua doorkruiste Santa Brigida Ligurië Ponente, waar mensen bang waren voor de duivel die door de valleien bij Dolcedo zwierf. Toen Satan, verkleed om haar te misleiden, ook haar benaderde, liet zij zich niet voor de gek houden; Ze sloeg meteen een kruis en joeg hem voorgoed weg.

 

De kapel ter ere van haar bij Dolcedo werd in 1425 gebouwd van grove steen en was een toevluchtsoord voor pelgrims. Tijdens een restauratie in 1986 werd een fresco ontdekt in het interieur van de kapel. Deze was behoorlijk beschadigd en er wordt onderzoek naar gedaan.

 

 

 

 

 

 

 

Bron: DolcedoTourist Guide with historical-artistic notes by Natale Giovanni Trincheri, Pierangela Fierro Trincheri, and Adolfo Ranise, uitgegeven door de gemeente Dolcedo.

Overige foto’s: PW © 2019 – 2023

Tekst Louise Helsloot MA – De Italiaanse Culturele Salon © 2023

.

 

.