tomatensaus, zelf maken met een uitje, knoflook, tomaten, tomatenpuree, beetje bouillon, oregano en basilicum of kant en klaar kopen, zoals de salsa pomodori van Burgio
1 cotechino van 500 gram, bestellen via internet of bij de Italiaanse speciaalzaak. Kun je deze niet krijgen dan kun je ook saucijzen gebruiken van goede kwaliteit en lekker gekruid. Vers duurt de bereiding van de cotechino enige uren, voorgekookt is het product sneller klaar.
Zo maak je het:
Voor je begint:
Linzen moet je minsten 12 uur laten weken en daarna goed afspoelen met lauw warm water voor gebruik. Je kunt het jezelf natuurlijk ook makkelijker maken en kiezen voor een pakje Italiaanse linzen zoals de lenticchie di Castelluccio di Norcia bijvoorbeeld die ook van goede kwaliteit zijn en die je niet hoeft te weken
De ui, wortel en bleekselderij zo klein mogelijk snijden. In een grote koekenpan twee eetlepels olijfolie verhitten en hierin de pancettablokjes aanbraden, vervolgens het ui-wortel-bleekselderijmengsel toevoegen en samen zachtjes laten smoren. De linzen toevoegen, omroeren wat peper toevoegen.
Pas op met zout dat kun je later naar smaak toevoegen. Zoveel tomatensaus erbij gieten als nodig en langzaam aan ook de bouillon, zachtjes omroeren tot een smeuïge massa. De linzen circa een half uur laten sudderen op zacht vuur, of net zolang tot de linzen gaar zijn. Regelmatig onder kooktijd controleren zodat de linzen niet uitdrogen, desnoods wat bouillon bijvoegen.
De voorgekookte cotechino volgens aanwijzing op de verpakking zachtjes opwarmen, meestal zo’n minuut of 30-40. Verpakking open knippen en het vet eruit laten lopen. Wanneer de linzen klaar zijn, de cotechino in plakken snijden en op een bedje van de linzen serveren.
Oudejaarsavond is in het Italiaans: La vigilia di Capodanno (letterlijk: de avond voor Nieuwjaarsdag) maar wordt ook La notte di San Silvestro, de nacht van Sint Sylvester genoemd, waarom eigenlijk?
De Heilige Sylvester is paus geweest van 314 tot 335 na Chr. tijdens de heerschappij van de Romeinse keizer Constantijn de Grote ( 272-337). Nadat Sylvester de keizer van lepra zou hebben genezen schenkt Constantijn hem uit dankbaarheid het wereldlijk gezag over het westelijk gedeelte van het Romeinse Rijk, waardoor deze naast geestelijk leider, ook wereldlijk vorst wordt. Deze schenking is vastgelegd in de Donatio Constantini, een oorkonde die later vervalst bleek.
Dat het om een vervalsing gaat wordt algemeen aangenomen doordat uit het onderzoek van de Italiaanse humanist en filoloog Lorenzo Valla (ca.1405-1457), de Falso credita et ementia Constantini Donatione declamatiobleek dat bepaalde termen zoals die in deDonatiovoorkwamen niet pasten bij de historische context waarin het document geschreven is.
Het heeft nog tot in de negentiende eeuw geduurd voordat ook de Katholieke kerk erkende dat het document niet authentiek was en het grondgebied van de paus beperkt werd tot Rome en Vaticaanstad.
In de Santo Quattro Coronati kerk in Rome zijn in de San Silverster kapel uit 1246 fresco’s te bewonderen waarop Constantijn een tiara schenkt aan Sylvester waarmee de Donatio Constantini beeldend wordt uitgedrukt. Sint Silvester is de patroonheilige van het nieuwe jaar en zijn feestdag vieren de Katholieken op 31 december.
Het vieren van de laatste dag van het jaar doen Italianen net als wij ook het liefst met familie en vrienden maar vooral met lekker samen eten!
Of je het nu in kleine kring viert of enorm uitpakt, bij Il cenone di Capodanno, het grote Oudejaarsdiner, horen volgens traditie een paar typische Italiaanse gebruiken en gerechten.
Wat echt niet mag ontbreken zijn cotechino e lenticchie, gekruide varkensworst met linzen. Dit gerecht behoort tot het culinair patrimonium van steden als Ferrara, Bologna, Reggio Emilia, Parma en Piacenza maar wordt ook in andere delen van Italië op 31 december met smaak gegeten. Al in de tijd van de Romeinen werden linzen gezien als teken van voorspoed. Volgens de traditie gaf men elkaar leren zakjes gevuld met linzen cadeau met de wens dat deze in geldstukken zouden veranderen. Wanneer je linzen, die door hun goudbruine kleur wel wat lijken op geldstukken, kookt, nemen ze ook nog in volume toe, een voorbode van toenemende rijkdom. De oudejaarsschotel Cotechino e lenticchie met de linzen die er als muntstukken omheen worden geserveerd staat dan ook voor fortuna e prosperità per l’anno nuovo, succes en welvaart voor het nieuwe jaar.
Een familiebedrijf dat al sinds generaties volgens traditionele recepten salami en cotechino produceert is Salumi Pasini waar je deze typische Italiaanse producten op de webshop kunt vinden https://salumipasini.com/
Op de mooi versierde tafel voor het Cenone zien we ook melagrane, granaatappels en mandjes met noci, walnoten en frutta secca, gedroogde vruchten als symbolen voor levensenergie, vruchtbaarheid en geluk, terwijl chicchi di riso,rijstkorrels en uve, druiven staan voor rijkdom en overvloed. Er is zelfs un famosodetto, een bekend gezegde: chi mangia uva a capodanno conta quattrini tuttol’anno”, dat zoiets betekent als: wie een druif eet op Nieuwjaarsdag kan het hele jaar muntjes tellen, zit dus goed bij kas. Volgens de traditie moet je daarom precies op het slaan van de klok om middernacht wanneer de klok twaalf keer slaat een druif eten voor elke maand van het komende nieuwe jaar.
Daarnaast is de kleur rosso, rood belangrijk op Oudejaarsavond. Peperoncini, rode pepers, staan voor een gunstig levenslot en worden verwerkt in tafelstukken gebruikt om de tafel te versieren.
Mannen schenken hun geliefde dellabiancheria intima rossa, rode lingerie en vrouwen hem mutande da uomo in rosso, een rode onderbroek omdat de kleur staat voor passie en fertiliteit in het nieuwe jaar. Stellen die graag een baby willen verwachten doen mee aan deze traditie.
Let op: zelf aantrekken helpt niet, het werkt alleen wanneer je het exclusief cadeau hebt gekregen!
Nu ben je helemaal klaar voor het Italiaanse Veglione di San Silvestro, het grote oudejaarsbal, een feest dat de hele oudejaarsnacht duurt, tenzij je teveel hebt gegeten natuurlijk…
Langs de kustlijn tussen Albenga en Alassio loopt een wandelpad uit de Romeinse tijd:
de Via Antica Iulia Augusta, genoemd naar Gaius Iulius Caesar en de Romeinse keizer Gaius Iulius Caesar Octavianus Augustus. Dit culturele erfgoed van Liguria maakt deel uit van de route over de Via Aemilia-Scauri en de Via Aurelia van Roma naar Gallia.
Wanneer je verblijft aan de prachtige Riviera dei Fiori, is dit pad lopen, wat ons betreft, een attività da non perdere, een activiteit die je niet mag missen! Trek je wandelschoenen aan, neem voldoende water en je fotocamera mee, en kom genieten van deze bijzondere tocht in de heuvels, van ongeveer 6 km.
Leuk, goed te doen, en indrukwekkend door haar geschiedenis en panoramische uitzichten
We starten de route vanaf de Via Calogero in Albenga. Borden geven het beginpunt aan van de Via Antica Iulia Augusta, het is een beetje zoeken om die midden in deze woonwijk te kunnen volgen.
Wanneer je er aankomt, loopt de weg naar boven en strekt het pad van keisteen zich voor je uit, omringd door mediterrane vegetatie zoals cipressen en eucalyptus, citroen en olijf.
Al snel zie je aan je rechterhand een archeologischesite. Hier zijn de ruïnes van een necropolis te zien.
Op deze voormalige begraafplaats. staan de resten van zeven rouwkamers. In de nog overgebleven muren zijn ovaalvormige openingen voor het plaatsen van asurnen te ontdekken. De familiegraven zijn genummerd B – F.
Informatieborden vertellen in het Italiaans en Engels over de geschiedenis van de monumenten. Ca. 1 km verder liggen de resten van monument A. Neem onderweg ook af en toe een pauze en ervaar de stilte die hier alleen wordt onderbroken door het tsjirpen van krekels. . .
Ontdek de bijzondere, kleurrijke, mediterrane vegetatie; catussen, bloemen en typische boomsoorten, zoals de Johannesbroodboom die hier voorkomt.
Hoe hoger in de heuvels, hoe indrukwekkender de vedute, de fantastische uitzichten, op de Middellandse Zee:
Ongeveer halverwege de wandeling zie je het Isola Gallinara liggen. Dit eiland dankt haar naam aan het grote aantal galline selvatiche, wilde hennen, dat hier geleefd heeft. Die vogelpopulatie zou zich hebben vermeerderd uit vogels die ontsnapt zijn van een boot die voorraden naar het eiland bracht. Volgens de legende zou San Martino, Sint Martinus bisschop van Tours, er in de vierde eeuw als eenvoudige kluizenaar hebben geleefd. Vanaf de kust zijn de kerktoren en muren van een klooster te zien dat hier door Benedictijner monniken is gesticht..
Het eiland is al jaren in privébezit, en niet open voor bezoek, wel worden vanuit Alassio excursies per boot georganiseerd om walvissen te spotten en een beeld van Cristo Redentore, Christus de Verlosser, dat zich onder water bevindt te zien. Op de zeebodem zijn door archeologen diverse amforen en de resten van een Romeins schip gevonden, te zien in het Museo Navale en het Palazzo Peloso Cipolla, Albenga. De inwoners van Albenga hebben het eiland de bijnaam La Tartaruga, de schildpad, gegeven.
Wanneer wij verder wandelen, zien wij links tegen de berghelling, de Chiesa diSant’Anna ai Montiliggen. De datering en geschiedenis van dit kerkje is mysterieus; volgens sommige bronnen dateert het gebouw uit de Xe eeuw en is het opgericht door Benedictijner monniken, terwijl andere onderzoekers denken dat het al in de tijd van de Romeinen een plek van samenkomst en cultus is geweest. In de Middeleeuwen zou het een pleisterplaats zijn geweest voor pelgrims die naar Frankrijk en Spanje reisden, om vervolgens in de XIVe eeuw in gebruik te worden genomen als kerk ter ere van Sant’Anna, uit dankbaarheid voor het eindigen van de zwarte pest in 1348, die vanuit Sicilië, via het vaste land van Italia ook door deze regio raast.
Op dit moment is het gebouw in privébezit en niet open voor publiek. Dat is jammer, want tijdens de laatste restauratiewerkzaamheden zijn er bijzondere fresco’s tevoorschijn gekomen, naar men denkt uit de XVe eeuw. Deze zijn in slechte staat, maar een Danteske groep musicerende figuren, engelen en verdoemden is te herkennen, alsmede het gezicht van Sant’Anna in de koepelbogen. Sant’Anna is de patroon Heilige van Alassio, haar feest wordt gevierd op 26 juli, San Michele Arcangelo, de aartsengel Michael, is dat voor Albenga. Zijn naamdag viert men op 29 september.
We lopen onder een gebogen toegangspoort door en zien verderop de Chiesa di SantaCroce liggen.
Deze kerk wordt al genoemd als behorend tot het klooster van de Benedictijnen op het Isola Gallinara, in een brief van paus Alexander III in 1169.
Door de jaren heen raakte de kerk vaak beschadigd; in de twintigste eeuw miste het gebouw zelfs het dak.
Dit is te zien op het schilderij: Ruderi di Santa Croce Alassio, Ruïnes van Santa Croce Alassio, van Richard West, een Ierse kunstschilder die vanaf 1890 in Alassio heeft gewoond.
Dit werk, met daarop in de voorgrond, ook de rond gebogen toegangspoort tot Alassio, heeft West begin 1900 gemaakt.
Het mulattiera, ezelspaadje, waarop de man met ezel loopt, is het pad dat in onze tijd ook wordt gelopen.
Deze kunstschilder heeft veel in Liguria gewerkt, dit schilderij en andere kunstwerken van zijn hand, zijn te zien in de Pinoteca Richard Westin Viale Hanbury 17, Alassio.
De linker zijkant en de apsis van de Chiesa di SantaCroce zijn nog de originele structuur.
De porticato, de zuilengallerij, is van rond 1500. Sinds de restauratie in 1970 ziet de kerk eruit zoals je deze op de foto ziet. Vanaf het piazza Santa Croce, het pleintje voor dit kerkje, genieten wij opnieuw van het fenominale uitzicht op de kustlijn en de Mediterraneo.
Als bergafwaarts Alassio in zicht komt, zien wij onder ons de Marina Luca Ferrari, de haven genoemd naar Luca Ferrari, met haar zeilboten en privéjachten, Deze in Alassio geboren marineman was een zoon van Emanuele en Paola Doria dei Signori di Oneglia en familielid van Andrea Doria, prins van Melfi, huurlingenaanvoerder en admiraal van de Republiek Genova. Na zijn zeevaart opleiding ging Luca Ferrari net als zijn bekende voorganger uit Genova Cristoforo Colombo, werken voor de vloot van de koning van Spanje.
Aangekomen bij de eerste huizen van Alassio, verandert het pad in een geasfalteerde weg.
De geur van oleanders en bougainville uit de tuinen komt je hier tegemoet.
Tijd voor een welverdiend drankje op een van de terrasjes in Alassio!
Artikelen en websites:
Maria Grazia Caenaro, Un’antica via a Nordest: testimonianze epigrafiche e letterarie, in “Atti della Dante Alighieri a Treviso: 2003-2006”, Treviso 2016.
Barbara Simari, Il mistero di Sant’Anna ai Monti, Albenga Corsara News, 2021.
Italianen hebben net als de meesten van ons ook van die levendige herinneringen aan een thuiskomst waarbij de heerlijke geur van een stoofpot op het vuur je tegemoetkomt.
Een stufato is een stoofschotel die langzaam gegaard wordt in een afgedekte pan. Het woord stufato komt van het woord stufa, dat kachel betekent en verwijst naar de tijd waarin in de kachels nog hout of steenkool werd verbrand om de boerenhuizen te verwarmen. De stufa had naast het verwarmen van het huis ook een tweede functie, die van fornuis.
In grote terracotta of gietijzeren pannen die erop werden geplaatst konden diverse stoofschotels die met aardappels, brood of bonen werden gegeten langzaam urenlang garen terwijl de contadina, de boerin, ondertussen haar andere werk in en om het huis kon doen.
Voor een geslaagde stufatodicarne, stoofschotel met vlees, is natuurlijk in eerste instantie het soort vlees dat je kiest belangrijk.
Voor de Stuffou Ligure (stuffou is dialect voor stufato), de variant uit Liguria bijvoorbeeld, wordt doorgaans lamsvlees of rundvlees gekozen maar een stufatodi carne kan ook worden bereid met wild zoals hertenvlees, wild zwijn of konijn. Ook worden stoofschotels gemaakt met vis of op vegetarische basis, veel groenten zoals courgettes, kool, bonen, venkel kun je immers heel goed stoven. Je kunt er daarnaast voor kiezen om erwtjes, wortelen, champignons, aubergine of zelfs artisjokken aan jouw stoofpot toe te voegen, net wat je maar lekker vindt.
Waar moet je aan denken wanneer je dit gerecht wilt gaan maken?
Voor een basis stufato di carne kies je het best rundersukade dat gekenmerkt wordt door de zeen die er doorheen loopt waardoor het na het stoven botermals wordt van textuur.
Maak kleine blokjes van maximaal 2,5 cm of vraag van tevoren aan de slager of wildhandelaar om het voor jou in deze afmetingen te snijden.
Ook het materiaalwaarin je de stoofschotel kookt maakt het verschil. Kies voor een grote braadpan of casserolewaarin je alles een paar uur kunt laten garen dan lukt jouw stoofschotel altijd…
Koop een mezzaluna (hakmes in de vorm van een half maantje ( luna = maan) om verse kruiden te hakken, dat gaat zoveel makkelijker en je behoudt de aroma’s.
Ik heb er een die ik al jaren gebruik en gekocht heb in Verona bij Soufflé, de fantastische kookwinkel van mijn vriendin Patrizia Messina in het centrum van Veronahttps://www.facebook.com/Souffle-374767309270804/
Misschien een leuk idee voor een volgende stedentrip?
Terug naar onze essentials:
De tijddie je eraan besteedt. Je moet voor deze schotel geen haast hebben. Wanneer je hem een dag van tevoren maakt kunnen alle aroma’s goed intrekken en dat smaakt natuurlijk super lekker wanneer je hem de volgende dag op tafel zet!
Dit heb je nodig voor een heerlijke stufato di manzo, stoofpot met sukaderundvlees:
Voor 4 personen:
500 gram vlees in blokjes van 2,5 bij 2,5cm, heb je grote eters koop dan iets meer.
(afmeting van de blokjes zeker niet kleiner snijden want het vlees slinkt bij bereiding)
1 teen knoflook
1 ui
4 wortels
2 takjes rozemarijn
Een handjevol tijm
2 laurierblaadjes
1 flinke eetlepel tomatenpuree
200 ml runderbouillon
½ liter rode wijn.
(Soms kiezen chefs witte wijn voor een stufato, maar zelf kies ik voor bij rundvlees liever voor rood).
stuk of 4 aardappels afhankelijk van de grootte
zout en peper
olijfolie
boter
bloem
Haal het vlees op tijd uit de ijskast en laat het op temperatuur komen alvorens je het bakt, minstens een half uur. Bestrooi met peper en zout en haal luchtig door de bloem.
Maak 1/5 liter bouillon van 1 selderiestengel, 1 wortel, 1 ui die je 30 minuten laat koken.
Ui snijden en kruiden hakken behalve de laurierblaadjes
4 aardappels in kleine blokjes hakken
Wortels schoonmaken en in stukjes snijden.
Verwarm op hoog vuur in de braadpan een flinke scheut olijfolie en voeg een klontje roomboter toe. Wanneer het niet meer bruist voeg je de blokjes sukaderundvlees toe.
Goed rondom goudbruin aanbraden. Is jouw pan niet groot genoeg, doe dit dan in porties, zodat alle blokjes egaal kleuren.
Zet het vuur zachter en voeg de knoflook, de gesneden ui en de kruiden toe, roer door met houten spatel, even laten doorgaren.
Tomatenpuree toevoegen.
Voeg de rode wijn toe en zoveel bouillon als nodig is om het vlees net onder te laten staan.
Voeg de wortel en de aardappelstukjes toe en de laurierblaadjes.
Laat de stoofschotel minstens 3 uur stoven op een minimaal vuur, of op een plaatje. Wel of geen deksel erop, daarover verschillen de meningen. Dit hangt ook af van de grootte van jouw braadpan. Deksel op de pan is goed om de aroma’s goed in het gerecht te laten trekken maar je wilt wel dat het wat indikt dus je moet echt af en toe even checken.
Blijft het geheel te vloeibaar? In dat geval de deksel schuin openzetten. Dikt de saus teveel in voeg dan wat extra bouillon toe.
Heel belangrijk is dat het hele stoofproces niet te hard gaat, het vlees mag nooit koken maar suddert zachtjes gaar.
Bedenk dat geduld het succes is van deze cottura lenta! – dit langzame kookproces.
Op zoek naar een vakantiebestemming die geschiedenis, cultuur, cuisine en strandvibes combineert met een vleugje Instagramwaardige momenten? Hallo Albenga!
Albenga, een gemoedelijke, vriendelijke kuststad in Liguria Ponente, is een favoriet onder Italianen zelf, die er doorgaans in augustus naar toe komen om te ontspannen en te genieten van de zomerzon. Non è cosa sorprendente (dat is niet verwonderlijk), want Albenga heeft veel te bieden.
Begin je dag all’italiana (op z’n Italiaans). Haal je ochtendkrant bij een lokale boekenkraam en gun jezelf een cappuccino al fresco (in de buitenlucht) met een brioche (Italiaans zacht, zoet broodje) van de bakker. Neem, voor je vertrekt nog even een foto van jouw heerlijke ochtend traktatie. Aan de levendige boulevard van Albenga, vind je een scala aan Bagni(strandbars), compleet met ligstoelen en parasols die je kunt huren voor een paar lekkere ontspannen uurtjes zonnen. Kies uit de vangst van de dag voor jouw pranzo(lunch).
Maak vervolgens een reis door de tijd in het prachtige centro storico(het historische stadscentrum) van Albenga. Verdwaal in het labyrint van gezellige winkeltjes met boeken, antiek, mode en schoenen.
Fijnproever op zoek is naar een authentieke self-catering ervaring? Ga hier lekker naar de lokale slager, viswinkel of groenteboer, voor het mooiste vlees, verse vis, groenten, fruit en olijfolie.
Voor avonturiers en natuurliefhebbers slingeren mountainbikeroutes van Albenga door de omliggende heuvels en bieden kustwandelingen adembenemende panorama’s van de Ligurische Zee. Loop eens de Via Antica Iulia Augusta en geniet van een aantal onvergetelijke uitzichten.
Ook de waterbaby’s worden hier niet vergeten! Je kunt een boot huren om de kust te verkennen of deelnemen aan begeleide bootexcursies. Dagelijkse vaartochtjes vanuit Alassio, op slechts 3 mijl afstand, brengen je naar het Isola Gallinara. Dit eiland dat eigendom is van Albenga, is de perfecte plek voor zwemmen, snorkelen, walvissen spotten en begeleid scubaduiken.
Laten we het eens over cultuur hebben: voor literatuur- en muziekliefhebbers organiseert Albenga regelmatig evenementen zoals Dante Alighieri-poëzielezingen, jazz-avonden en popfestivals, die worden gehouden op het prachtige Piazza dei Leoni. Misschien kun je zelfs een vers of twee in het Italiaans leren, of op het podium staan en je talent laten zien!
Albenga combineert moeiteloos relaxte vibes met historische grandeur. Wandel langs de prachtige lanen omzoomd met oude platanen, passeer klassieke villa’s met kleurrijke exotische tuinen en antieke ijzeren hekken en laat de zoete geur van bougainvillea je omhullen. Maak net als de lokale bevolking een passeggiata (avondwandeling) na het diner en voel de romantische charme van de zomeravonden.
In deze stad zijn veel must-sees, wat direct opvalt zijn de torens, daarom staat de stad bekend als la Città delle cento Torri (de stad van de honderd torens).
Hoewel er niet precies honderd van zijn, is het stadsbeeld bezaaid met diverse torens, een bewijs van de rijkdom en macht van adellijke families uit de dertiende eeuw.
Foto Pixabay
Bezoek de prachtige Cattedrale di San Michele Arcangelo (de kathedraal gewijd aan de aartsengel Michaël), op het Piazza San Michele, midden in het hart van het historische stadscentrum. De imposante campanile (klokkentoren), vormt met de Torre Civica en de klokkentoren van il Municipio (het stadhuis), de iconische Tre Torri (de drie torens), samen het symbool van de stad. De kerk is getuige geweest van het verstrijken van tijd en stijlen, van Romaans tot Gotisch. De gevel is versierd met sculpturen, de monumentale deuren, die dateren uit 1672, verwelkomen bezoekers in een heilige ruimte met schatten als een bijzondere preekstoel en het schilderij La discesa dello Spirito Santo (De afdaling van de Heilige Geest) van de Scuola Genovese uit de XVIe eeuw. In de sacristie ziin antieke manuscripten, koorzang, mis- en gebedenboeken te zien.
Naast deze kathedraal ligt de doopkapel genaamd Battistero Paleocristiano, dit Baptisterium is het oudste christelijke monument in Ligurië, daterend uit de zesde eeuw na Christus. Stap binnen om verschillende christelijke artefacten te zien, zoals het originele doopvont en een prachtig meerkleurig christelijk mozaïek.
Foto Stefan Schweihofer Pixabay
Smalle straatjes leiden je naar de Chiesa di Santa Maria in Fontibus. Deze kerk wordt in historische bronnen voor het eerst vermeld in 1098 als een gebouw van Benedictijner monniken grenzend aan het klooster. Volgens mondelinge overlevering verwijst de toevoeging in Fontibus naar een oude bron met therapeutisch water dat op wonderbaarlijke wijze bewaard is gebleven onder de vroegere pastorie, maar er is geen bewijs van dit verhaal gevonden.
Tussen 1612 en 1625 werd de kerk gerestaureerd met behoud van de middeleeuwse toegangsdeuren. In de twintigste eeuw werd het interieur versierd met verguld stucwerk en altaren. Binnen zijn opmerkelijke kunstwerken te zien, waaronder een marmeren beeld van de Maagd Maria uit 1622 bij het hoofdaltaar, een houten kruisbeeld uit 1638 en het werk la Madonna con I Santi Cosma e Damiano (1639 ) (De Madonna met de heilige Cosmas en Damianus), gemaakt door de Genovese kunstenaar Orazio de Ferrari (1606-1657).
Nog een schat aan geschiedenis wacht op je in de verschillende musea in Albenga! Liefhebbers zullen dol zijn op het Museo Navale Romano en het Museo Civico Ingauno, beide gelegen in het 15e-eeuwse Palazzo Peloso Cepolla. Je kunt je er vergapen aan oude wijnamforen uit de eerste eeuw voor Christus, geborgen in 1951 uit een Romeins vrachtschip op de bodem rond het Isola Gallinara, en terracotta vazen en wijnvaten van een ander Romeins schip, ontdekt in de buurt van Diano Marina.
Kunstliefhebbers mogen ook het Museo Diocesano niet missen, gelegen in het oude Palazzo Vescovile (het bisschoppelijk paleis). Dit museum toont een schat aan christelijke archeologische vondsten, middeleeuwse schilderijen, Gobelins uit de zestiende-, en scuplturen uit de achttiende eeuw.
Foto Davide Papalini, CC BY-SA 3.0, Wikimedia Commons
Poster Magiche Trasparenze – I vetri dell’antica Albingaunum
Bezoek ook zeker de permanente tentoonstelling Magiche Trasparenze, I verti dell’antica Albingaunum in Palazzo Oddo, welke een verzameling van meer dan 200 Romeinse artefacten in glas toont die rond Albenga zijn opgegraven.
Topstuk is het beroemde Piatto Blue, een rond kobaltblauw dienblad versierd met twee engelachtige figuren (Putti), verwikkeld in een dans, ter ere van Bacchus, de god van de wijn.
Houd je van Italiaans koken, dan is een leuke unieke ervaring een bezoek aan het Museo dell’olio, het olijfoliemuseum, waar je alles te weten komt over de productie van olijfolie, van de pers tot de fles, en zelfs de Frantoio Sommariva, een lokale olijvenperserij en familiebedrijf, kunt bezoeken.
Laten we het tot slot nog even hebben over logistiek. Als je, om dit deel van Ligurië te verkennen, aanlkomt per vliegtuig, kun je gebruikmaken van regionale- en sneltreinen die Albenga met diverse andere must-see plaatsen langs de kustlijn verbinden. Voor meer van de gebaande paden af bezoeken aan dorpen in het binnenland zijn lokale busdiensten beschikbaar, maar ze rijden mogelijk niet regelmatig. Om het meeste uit jouw tijd te halen, kun je overwegen een taxi te nemen. Kies je voor openbaar vervoer, onthoud dan dat vertragingen kunnen optreden – maar hey, je bent op vakantie!
Dus, waar wacht je nog op? Pak je koffers (vergeet je camera niet!) en maak je klaar om in de rijke cultuur, prachtige landschappen en relaxte vibes van Albenga te duiken. Of je nu een fijnproever, een geschiedenisfanaat, of een strand-en zon genieter bent, Albenga heeft het voor jou.
Dit artikel is gebaseerd op eigen ervaringen en de culturele en historische informatie van het IAT Albenga, Sala dei Consoli, Torre Civica, Via Pertinace, 36, 17031 SV, Italia.
Dompel jezelf onder in de geschiedenis van een exotische tuin en haar weelderige landschap!
Villa Hanbury – Tangopaso Wikimedia Commons
Mijn favoriete tuinen in Ligurië zijn de Giardini Botanici Hanbury, de Hanbury botanische tuinen, die je vindt in de Corso Montecarlo 43, in La Mortola, in de buurt van Ventimiglia. Deze bijzondere tuinen zijn het levenswerk van Sir Thomas Hanbury (1832-1907).
Voor wie die deze Engelse zakenman, tuinliefhebber en filantroop niet kent, hier een stukje geschiedenis:
Hanbury ontdekken
Sir Thomas Hanbury reist in 1867 voor het eerst naar de Côte d’Azur. Hij besluit Italië te verkennen, steekt de grens over bij Ventimiglia en wordt betoverd door de prachtige Italiaanse Rivièra, waar hij de verwaarloosde villa van de Italiaanse familie Orengo in de buurt van La Mortola koopt. Samen met zijn broer Daniel begint hij met het renoveren van dit huis en het ontwerpen van zijn botanische tuinen. Om ze te maken, beginnen de broers rozen te planten, geïmporteerd uit kwekerijen in Engeland en Zuid-Frankrijk. Later worden exotische planten, uit Australië, Amerika en Zuid-Afrika, toegevoegd, die de aandacht trekken van internationale plantenhandelaren en wetenschappers.
Een horticultureel paradijs
Vanaf 1868, onder de creatieve visie van de Duitse landschapsarchitect Ludwig Winter (1846-1912), ontstaat geleidelijk een van de meest bijzondere tuinen van Europa. Winter verwerkt grote palmsoorten tussen bloemstruiken en creëert zo onbekende en speciale effecten. Dit maakt de tuinen erg populair bij beroemdheden en mensen van adel, die graag hun vakantie doorbrengen aan de Italiaanse Riviera, en zelfs royalty, zoals koningin Victoria.
In hetzelfde jaar trouwt Thomas Hanbury met Catherine Aldam Pease (1842-1920), met wie hij vier kinderen krijgt, Cecil, Horace, Daniel en Hilda.
Veerkracht en herstel
Tijdens de Eerste Wereldoorlog raken de tuinen en het huis in verval, maar worden gerestaureerd dankzij de inspanningen van Hanbury’s zoon Cecil en zijn vrouw Dorothy. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt de villa bezet door Italiaanse en Duitse troepen en gebombardeerd, verlaten en geplunderd. Na 1945 keert Dorothy met een groep tuinmannen terug naar Italië om het project opnieuw te starten, maar het blijkt te groot voor haar. In 1960 worden de tuinen verkocht aan de Italiaanse staat, vervolgens, vanaf 1962 beheerd door het Istituto degli Studi Ligure, en sinds 1983 zijn een centrum voor wetenschappelijk onderzoek en uitwisseling onder leiding van de Università di Genova.
Ervaar de Hanbury Magic
Een verkenning van de Giardini Botanici Hanbury is een ongeëvenaarde zintuiglijke ervaring.
De tuinen zijn trapsgewijs aangelegd rond de villa in de richting van de zee en tonen een uniek tableau van kleuren, vormen en geuren. Wanneer je door dit mediterrane panorama loopt, neem dan lekker de tijd! Geniet van de enorme verscheidenheid aan bijzondere vegetatie; van palmbomen, cipressen, olijf- – citroen- en bananenbomen tot magnolia, bougainvillea, oleander, campanula’s en kruiden zoals tijm, rozemarijn of lavendel.
Naast prachtige vegetatie zijn er vijvers, fonteinen en architectonische decoraties te zien.
Zo langzaamaan naar beneden wandelend, kom je bij een klein café, waar een drankje of een lichte lunch lokt, waarvan je geniet in de koele schaduw van de cipressen en terwijl je je vergaapt aan het prachtige uitzicht op de Middellandse Zee …
Conclusie: Che posto da godere appieno! – Wat een plek om intens van te genieten!
De Giardini Botanici Hanbury zijn een plek waar natuur en geschiedenis met elkaar verweven zijn, die je lonken met een onweerstaanbare allure.
Reis naar La Mortola en laat dit buitengewone stukje Italië je hart stelen!
Over het bijzondere bezoek van koningin Victoria van Engeland aan de Hanbury tuinen in de lente van 1882 met authentieke foto’s en geschreven in het italiaans en in het Engels, zie:
La Regina Vittoria ai Giardini Hanbury a cura di Alessandro Bartoli con prefazione di Alain Alkann e contributo di Domenico Astengo in: Quaderni degli Amici dei Giardini Botanici Hanbury, nr. 1, Genova, 2015: