Louise’s Liguria: CERVO
24569
post-template-default,single,single-post,postid-24569,single-format-standard,stockholm-core-2.4,select-theme-ver-9.8,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_menu_,wpb-js-composer js-comp-ver-7.6,vc_responsive

Louise’s Liguria: CERVO

De Golfo Dianese is het natuurlijke bekken van de Ligurische Zee, tussen de Capo Mele in het Oosten en de Capo Berta in het Westen. Samen met de Capo Cervo vormen deze drie

I Tre Capi, die moeten worden overwonen tijdens de beroemde wielerwedstrijd Milano – San Remo. Hier vind je, omringd door olijfgaarden, wijngaarden en terrassen waar de geuren van basilicum, rozemarijn en salvia samenkomen met een adembenemend uitzicht op deze baai, het prachtige middeleeuwse Cervo.

 

Vanwege die bijzondere ligging op het voorgebergte is deze borgo cirkelvormig naar boven gebouwd.

Cervo is met met haar pastelkleurige huizen, ommuurd door wallen en torens, een overblijfsel uit de middeleeuwen, toen het zich moest verdedigen tegen Saraceense piraten en plunderaars.

Vier rondboogvormige toegangspoorten zijn nog steeds aanwezig;

Porta Santa Caterina, Canarda, Marina en Bondai.

 

Wanneer wij het dorp binnengaan via de Bondai-poort, worden wij direct verrast door een  muurschildering, links van Sint Joris en de draak, San Giorgio e il drago, in het Italiaans.

Wat we hier zien is geen fresco, maar een werk van Alberto Campagnoli.

 

Deze kunstschilder uit Torino, leefde in de twintigste eeuw, en heeft in Cervo gewoond en gewerkt met andere kunstenaars, waaronder Henry Matisse. Campagnoli maakte zijn versie van de legendarische figuur van San Giorgo om zijn dankbaarheid uit te drukken aan Cervo, waar hij graag verbleef.

 

Wij lopen verder en staan vervolgens op het schilderachtige piazzetta Santa Caterina.

Aan onze linkerhand zien we het Castello di Clavesana, gebouwd rond de dertiende eeuw en genoemd naar de markiezen van Clavesana, toenmalige heersers over dit gebied. Het gebouw is versterkt met vier torens en heeft gediend om de bevolking van Cervo te verdedigen tegen invasies. Later fungeerde het als oratorium gewijd aan Santa Catharina en ziekenhuis. Tegenwoordig vind je er het VVV – kantoor en het Museo etnografico, het Etnografisch Museum van West-Liguria.

 

Op de tweede verdieping is de expositie Donne di Liguria – un secolo di Storia 1850-1950 te zien, over honderd jaar vrouwelijk leven in Ligurië. Deze een permanente tentoonstelling is georganiseerd door Nanda De Marchi, vice-voorzitter van ARCADIA, een vereniging gewijd aan sociaal-culturele ontwikkeling in de Golfo Danese, en professor Giuseppina Cotta Mandara.

Je krijgt er een indruk van de tradities, gebruiken en gewoonten, kunst en ambachten van deze regio, en specifiek de rollen van vrouwen en hun bijdrage aan de maatschappij. Het toont je ook de kostuumgeschiedenis van Liguria; diverse poppen gaan gekleed volgens hun rol en status, adellijke dame, boerin, of vissersvrouw, waarbij zoveel mogelijk is geprobeerd om originele stoffen te gebruiken en traditionele borduurkunst naar historische patronen.

 

Wandelend  door de smalle viuzze, de steegjes, valt de serene sfeer op en de adembenemende vedute, de fantastische vergezichten over de Ligurische Zee. De steegjes leiden allemaal naar het centrale plein met de Chiesa di San Giovanni Battista, een monumentale kerk gewijd aan Johannes de Doper, lokaal bekend als de Chiesa dei Corallini.

Het woord corallino betekent gemaakt van koraal, maar ook de koraalvissers zelf werden Corallini genoemd, en hun snelle boten Coralline.

De bijnaam van de kerk verwijst naar de vissers, die met de opbrengst van het koraal dat voornamelijk uit Sardinië en Corsica werd gehaald veel geld maakten en besloten als dank aan God, de bouw van de kerk te financieren. Volgens overlevering hebben de Corallini het materiaal voor de constructie met hun boten naar het strand gebracht en het vervolgens op hun schouders naar boven gedragen.

Na de tweede helft van de achttiende eeuw stopte de koraalvangst, maar legenden daarover werden nog wel verteld, zoals deze bijvoorbeeld, waardoor Cervo ook wel il paese delle cento vedove, het dorp van de honderd weduwen, wordt genoemd:

 

Op een dag voer de vloot van honderd koraalvissers opnieuw uit. Op de terugweg kwamen zij met hun schat aan koraal in een enorme storm terecht. De boot verging, iedereen verdronk en de vissersvrouwen zagen hun mannen niet meer terug…

 

In 1686 werd door architect Gio Bata Marvaldi begonnen met de bouw van de Chiesa di San Giovanni Battista, in de stijl van de Barok. Na zijn dood werd het project in 1722 voltooid door zijn zoon Giacomo Filippo Marvaldi.

Een grote brede trap geeft toegang vanaf het kerkplein. Het interieur is overweldigend en bestaat uit een hoofdaltaar, zijaltaren en kapellen.

 

Er zijn diverse kunstwerken te zien, zoals een kruisbeeld van de vooral om zijn houten beelden bekend geworden beeldhouwer Anton Maria Maragliano, en een indrukwekkende in marmer uitgevoerde preekstoel uit 1500.

 

Wil je even stoppen voor een lekkere cappuccino?

 

In het café naast de kerk is een spectaculair panorama op de Mediterraneo inbegrepen.

 

 

 

 

 

We lopen verder en bezoeken het Oratorio di Santa Caterina.

Het van oorsprong Romaanse gebouw uit de dertiende eeuw, is in de eeuwen daarna eigendom  geweest van de Ridders van de Maltezer Orde en van de Republiek Genua, vervolgens is het gebruikt als stadsparlement en eerste parochie van Cervo.

 

In 1762 werd het ter ere van de heilige Catharina van Alexandrië, het gelijknamige oratorium Er zijn hier prachtige anonieme fresco’s en een in pastel beschilderde preekstoel te zien die dateren uit de zestiende eeuw.

Boven de hoofdingang, zien we een fresco die San Giorgio che uccide il drago, Sint Joris die de draak doodt, voorstelt.

Tegenwoordig organiseert men hier tentoonstellingen en concerten.

 

   

 

Ik zag deze quote “Waar woorden tekortschieten spreekt de muziek”, op de muur van een huis in Cervo. Deze wordt toegeschreven aan Hans Christian Andersen, waarmee hij de internationale taal van muziek, die wij allemaal begrijpen en die ons verbindt uitdrukt. Net als de muziek van Beethoven dat kan doen.

Op cultureel gebied gebeurt in onze tijd ook veel in Cervo: muziek, literatuur en schilderkunst vindt men belangrijk:

Toen de Hongaarse violist Sandor Vegh in 1950 naar Cervo kwam, was dit de start van een traditie, het:

Festival Internazionale di Musica da Camera, een jaarlijks terugkerend internationaal festival voor kamermuziek. Sindsdien hebben veel beroemde musici deelgenomen, zowel voor wat betreft jazz als klassieke muziek.

 

Voor literatuurliefhebbers zijn er Cervo in blu d’inchiostro, Cervo in inktblauw, en Cervo ti Strega, Cervo betovert je, evenementen waarin deelnemers aan de Premio Strega, een prestigieuze literatuurprijs die jaarlijks wordt uitgereikt voor het beste fictieboek geschreven door een Italiaanse auteur, lezen uit eigen werk en worden  gepresenteerd.

 

Ten slotte wordt Il Pennello d’Oro, De Gouden Penseel, georganiseerd, hier wordt het werk van vooral lokale kunstenaars gepromoot.

 

Om je bezoek af te sluiten zijn er, naast al het bovenstaande, in Cervo genoeg leuke restaurantjes en terrassen met magische vergezichten per prendere l’aperitivo, om een lekker aperitiefje te gebruiken, of una cena all’aperto, een maaltijd in de open lucht.

 

 

Alla prossima!

Grazie al Comune di Cervo per le informazioni storiche, culturali e artistiche.

Bron:

https://comune.cervo.im.it/cervo-turismo/

Youtube filmpje © Locanda Bellavista Cervo.

Foto’s PW © 2020-2023.

Tekst Louise Helsloot MA  © 2020-2023 – De Italiaanse Culturele Salon